در روز هفدهم ربیع الاول برترین و والا مقام ترین بنده محبوب خداوند ،خاتم انبیاء محمد مصطفی صلی الله علیه و آله و سلم به دنیا آمد و عالم ایجاد را به وجود خویش منور فرمود .
پیامبری كه خداوند او را با كلماتی مثل: شاهد، مبشر، نذیر و سراج منیر ستوده است .ونیز در شان او فرموده است : و ما ارسلناك الا رحمة للعالمین. او پیامبر رحمت و دریای مهربانی و تجسم زیبایی ها بود پیامبری كه سنگش زدند ،خاكستر بر سرش ریختند و به او جسارتها كردند ، او در عوض نفرین برای قوم خویش دعا می كرد. دین او نیز ،دین رحمت و شفقت و مهربانی است .
فضایل آن حضرت را نمی توان درك یا احصاء نمود او كسی است كه در اقرار به ربوبیت خداوند متعال بر اولین و آخرین سبقت گرفت . امام ائمه، حبیب خداوند و در یك كلام مثل اعلای خداوند سبحان بود .
آنقدر در درگاه خدا به عبادت ایستاد تا پای مباركش ورم كرد. جابر بن عبدالله می گوید : هر گاه چیزی از رسول خدا درخواست میشد، پاسخ منفی نمی داد .
دشمنان او آن حضرت را به امانت می شناختند تا جایی كه در میان آنان به امین مشهور شد و نیز او را به راست گویی قبول داشتند .مجلس او ،مجلس علم و حلم و حیا و وقار بود . بسیار سكوت می كرد و در جایی كه نیاز نبود سخن نمی گفت . خنده او تبسم بود و در حال خشنودی و غضب به جز سخن حق چیزی نمی فرمود . هنگامی كه كسی به نزد او می نشست بر نمی خاست تا آن شخص برخیزد .
امام صادق علیه السلام كه ولادت با سعادت ایشان نیز در هفدهم ربیع واقع شد و دریایی از علوم و معارف نبوی از لسان مبارك آن حضرت برای ما به یادگار مانده و از جمله، بسیاری از فضائل و مناقب رسول خدا را نیز آن حضرت بیان كرده اند ، می فرمایند: رسول خدا لحظات خویش را بین اصحابش تقسیم می كرد پس به این و آن به مقدار مساوی می نگریست .هرگز پاهای مبارك خویش را بین اصحابش دراز نكرد و اگر مردی با آن حضرت دست می داد دست خود را رها نمی كرد تا او رها كند .
چگونه می توان مناقب كسی را بیان كرد كه خدای متعال خویشتن را به سبب به معراج بردن او تسبیح كرده و فرموده سبحان الذی اسری بعبده لیلا من المسجد الحرام الی المسجد الاقصی» و او را برگزیده تا با او در ملاء اعلی نجوا كند فاوحی الی عبده ما اوحی»
بخشی از مواعظ گهربار پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله وسلم خطاب به حضرت ابوذر:
یا اباذر ، أعبدالله كأنك تراه فإن كنت لا تراه فإنه یراك
ای اباذر خدا را بندگی كن به گونه ای كه انگار او را می بینی پس اگر تو او را نمی بینی،پس همانا او تو را می بیند.
یا اباذر ،اغتنم خمساً قبل خمس: شبابك قبل هرمك ، و صحّتك قبل سقمك ، و غناك قبل فقرك و فراغك قبل شغلك ، و حیاتك قبل موتك.
ای اباذر ، پنج چیز را قبل از پنج چیز غنیمت شمار : جوانیت را قبل از پیریت و سلامتی ات را قبل از بیماریت و توانگریت را قبل از فقرت و فراغتت را قبل از مشغول شدنت و زندگی ات را پیش از مرگت.
یا اباذر ، لا تنظر إلی صغر الخطیئة و لكن انظر إلی من عصیت.
ای اباذر به كوچكی گناه نگاه نكن بلكه ببین چه كسی را نافرمانی می كنی.[كنایه از اینكه هیچ گناهی چون نافرمانی خدا است نباید كوچك شمرده شود [
یا اباذر ، من لم یأت یوم القیامة بثلاث فقد خسر ، قلت : و ما الثلاث فداك أبی و امی ؟ قال ورع یحجزه عمّا حرّم الله عزّوجّل علیه ، و حلم یردّ به جهل السفیه ، و خلق یداری به الناس.
ای اباذر هر كس روز قیامت سه چیز را نیاورد حتما ضرر می كند . ابوذر می گوید گفتم آن سه چیز چیست ؟ پدر و مادرم به فدایت. فرمود ورعی كه او را از آنچه خداوند برایش حرام كرده نگهدارد و حلمی كه نادانی سفیه را با آن حلم جواب دهد و اخلاقی كه به وسیله آن با مردم مدارا كند
طوبی لمن عمل بعلمه و أنفق الفضل من ماله ، و أمسك الفضل من قوله.
خوشا بر آن كس كه به علمش عمل كند و زیادی مالش را انفاق كند و از زیاده گویی در كلامش بپرهیزد.
( عمده مطالب برگرفته از كتاب مقدمة فی اصول الدین.تالیف حضرت آیت الله العظمی وحید خراسانی مد ظله العالی)
درباره این سایت