داشت این ناله جانسوز بهر صبح و مسا
تا ز مرگ تو سیه كرد فلك معجر من
شد جهان یكسره تاریك بچشم تر من
در بر خلق جهان عزت من گشت تمام
رفت تا سایه ات ای جان پدر از سرمن
كاش می بود كنون مادرم اما چه كنم
رفته پیش از تو از این دار فنا مادر من
ای فلك زود نهادی بدلم داغ پدر
كه نرفته است غم مادرم از خاطر من
عزتم ذلت و شادی و غم و اندوه مباد
اختری را برسد حادثه چون اختر من
اندر این امت بی رحم نهادی تو مرا
رفتی و هیچ نگفتی چه كند دختر من
غصب كردند فدك از من و مسند ز علی
نه ز من شرم نمودند و نه از شوهر من
ز ,غم ,تو ,فلك ,مادرم ,پدر ,پدر از ,مناندر این ,این امت ,اختر مناندر ,حادثه چون
درباره این سایت