از داغ زهر پیکرم آتش گرفته است
گویی تمام بسترم آتش گرفته است
تر می‌کند لبان مرا کودکم ولی
از تشنگی، لب ترم آتش گرفته است
پا می‌کشم به خاک و نفس می‌زنم که شهر
از آه آه آخرم آتش گرفته است
حالا کبوتران به غمم گریه می‌کنند
از بال و پر زدن، پَرم آتش گرفته است
امشب تمام حجره من کربلا شده
یک جرعه آب، حنجرم آتش گرفته است…
حسن لطفی
آتش ,تمام ,استامشب ,حجره ,کربلا ,شدهیک ,آتش گرفته ,زدن، پَرم ,و پر ,پر زدن، ,پَرم آتش
درباره این سایت