آیین دار صبر خدا دخت حیدرست
زهرای روزگار تجلی کوثرست
گویند در حدیث کساء نیست نام او
زینب همان عبای یمانی دلبرست
زینب خلاصه ی همه ی پنج تن شده
شأن و مقام و مرتبه اش فوق باورست
زینب غریب آمد و زینب غریب رفت
آری ظهور جلوه ی او روز مست
یک یاحسین گفت سپاهی عقب کِشید
خاتون خانواده یفتاح حیدرست
در کربلاست معجر او مُحی الحسین
تنها گواه گفته ی من نعش اکبرست
داده نجات با نفسش نُه امام را
تا دید روی ناقه امامی که مضطرست
ما قائلیم یک تنه او یک سپاه بود
دعوای عصر روز دهم پای معجرست
این روزها که بیت علی ریخته بهم
با دستهای کوچک خود یار مادرست
با دستمال خیس کمی پاک می کند
خون آبه راکه بر لب بیمار بسترست
با فضه گفت هر چه سر مادر آمده
تقصیر داغ بودن مسمار آن دَر ست
ی ,یک ,دخت ,روز ,غریب ,روزها ,دهم پای ,پای معجرستاین ,روز دهم ,عصر روز ,سپاه بوددعوای
درباره این سایت